Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Αίγινα 25 Ιουλίου 2021

  
Πηγή:http://www.agios-nektarios.gr/02_moni.html

H μονή της Αγίας Τριάδας - Αγίου Νεκταρίου, βρίσκεται κοντά στο χωριό Κοντός της Αίγινας, στην περιοχή Ξάντος απέναντι από τον λόφο της Παλαιόχωρας (Μεσαιωνικής Αίγινας). Από το λιμάνι απέχει μόλις 6 χιλιόμετρα και μπορείτε να φτάσετε εκεί είτε με το δικό σας αυτοκίνητο, είτε με λεωφορείο ή ταξί.

Στον ίδιο χώρο, τα χρόνια του Βυζαντίου, υπήρχε ένα άλλο μοναστήρι -αφιερωμένο στην Ζωοδόχο Πηγή- στο οποίο μάλιστα, ασκήτεψε η Οσία Αθανασία. Αυτό το εγκαταλελειμμένο μοναστήρι αποφάσισε ο Άγιος Νεκτάριος, στα 1904, να αναστυλώσει και να στεγάσει την μονή της Αγίας Τριάδας. Την νεοϊδρυθείσα μονή στελέχωσαν ορισμένες από τις πνευματικές θυγατέρες του Αγίου Νεκταρίου με πρώτη και καλύτερη την μοναχή Ξένη. Την Ξένη (Χρυσάνθη Στρογγυλού) -η οποία ανέλαβε καθήκοντα ηγουμένης- την είχε συναντήσει στο σπίτι της οικογένειας Χαράλαμπου Ματθόπουλου, αδελφού του ιδρυτή της αδελφότητος «ΖΩΗ», Ευσέβιου Ματθόπουλου.
Οι εργασίες αναστύλωσης διήρκεσαν τρία χρόνια, από το 1904 έως και το 1907. Στην μονή αποσύρθηκε ο Άγιος Νεκτάριος ένα χρόνο αργότερα, στα 1908, όταν παραιτήθηκε από την θέση του διευθυντή της Ριζαρείου. Έτσι εκπληρώθηκε επιτέλους ο διακαής πόθος του να μονάσει. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο Άγιος εργαζόταν σκληρά μαζί με τους εργάτες για το χτίσιμο των κτιρίων της μονής.
Αλλά και αργότερα, πέρα από τα πνευματικά του καθήκοντα ασχολούνταν και με τις καθημερινές εργασίες του μοναστηριού. Συχνά πυκνά τον έβρισκαν να εργάζεται στον κήπο. Καμία εργασία δεν θεωρούσε κατώτερη του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι τα υποδήματα των καλογραιών τα επιδιόρθωνε ο ίδιος!
Την ίδια όμως αγάπη και φροντίδα έδειχνε και για τον υπόλοιπο πληθυσμό του νησιού. Οι καιροί ήταν δύσκολοι -βρισκόμαστε στην περίοδο μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο- και ακόμα και το καθημερινό φαγητό ήταν ένα από τα μεγάλα προβλήματα των κατοίκων της Αίγινας. Με εντολή του Αγίου -προσπαθώντας να σταθεί για άλλη μια φορά στο ποίμνιο του- δεν αποθηκεύονταν τρόφιμα στην μονή παρά μοιράζονταν στον λαό. Ο Θεός θα φρόντιζε για την τροφή της επομένης ημέρας, πίστευε ο Άγιος, και έτσι γινόταν!
Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, ο Άγιος Νεκτάριος έζησε στην μονή για 12 συναπτά έτη. Από το 1908 έως και το 1920 όπου κοιμήθηκε. Όλο αυτό το διάστημα έμενε σε ένα σπιτάκι -σώζεται ως σήμερα μαζί με τα προσωπικά του είδη- εκτός των ορίων της τότε μονής, μιας και το μοναστήρι ήταν γυναικείο. Ο ναός της Αγίας Τριάδας, που θεμελίωσε ο ίδιος και εγκαινιάστηκε στις 2 Ιουνίου του 1908 είναι βυζαντινού ρυθμού. Στις μέρες μας κολλητά σε αυτόν τον ναό υπάρχει ένας άλλος, αφιερωμένος στον Άγιο Νεκτάριο, και λίγο πιο εκεί βρίσκεται το εκκλησάκι με τον τάφο του Αγίου.

Η φήμη του Αγίου αλλά και του μοναστηριού, χρόνο με τον χρόνο αυξάνονταν. Αυτή ήταν και η αιτία που ζηλόφθονες σύγχρονοι του, τον υπέβαλαν σε νέες δοκιμασίες -λες και δεν είχε περάσει αρκετά έως τότε- προσπαθώντας να μειώσουν το φως που εξέπεμπε ο χαρακτήρας και οι πράξεις του. Απάντηση σε όλους αυτούς που προσπάθησαν να σταθούν εμπόδιο στο έργο του είναι η αγιοποίηση του και η εξέλιξη που είχε η μονή. Το μοναστήρι που στις μέρες μας είναι ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της ορθοδοξίας, με πλήθος πιστών να το επισκέπτεται κάθε χρόνο αποτίοντας φόρο τιμής στον νεότερο Άγιο της πίστης μας.

Ο Άγιος Νεκτάριος "κοιμήθηκε" στις 9 Νοεμβρίου του 1920. Το σώμα του παρέμεινε άφθαρτο για 21 ολόκληρα χρόνια. Η ανακομιδή των λειψάνων του έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1963. Αυτές είναι και οι δύο ημερομηνίες εορτασμού της μονής: στις 9 Νοεμβρίου (κοίμηση Αγίου Νεκταρίου) και στις 3 Σεπτεμβρίου (ανακομιδή Ι. Λειψάνων). 

Η μονή ανήκει διοικητικά στην Ιερά Μητρόπολη Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας.

Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καλολιβαδίου, Κάλαμος Αττικής

 Πηγη:http://www.orp.gr/wordpress/?p=8287

Βορειανατολικώς της Αττικής, μεταξύ των χωριών Κάλαμος και Άγιοι Απόστολοι, στα ανατολικά του αρχαίου δήμου της Ψαφίδος, ύστερα από μία ελικοειδή παράκαμψη δυο περίπου χιλιομέτρων στις παρυφές του όρους Ζάστανη, προβάλλει απροσδόκητα στο βάθος μιας κατάφυτης χαράδρας η Ιερά Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Αρχικώς η Μονή ήταν αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ήταν όμως περισσότερο γνωστή ως «Μονή Καλολιβαδίου», επειδή η τοποθεσία, στην οποία βρίσκεται, ονομάζετο Καλό Λιβάδι.
Γύρω από την Μονή υψώνονται, σαν προστατευτικά τείχη, βραχώδεις πευκόφυτες πλαγιές και λοφίσκοι, που απολήγουν στη θάλασσα του Ν. Ευβοϊκού, ενώ απέναντι διακρίνονται, σαν πίνακας ζωγραφικής, οι ακτές και τα βουνά της Ευβοίας.
Στο βόρειο εξωτερικό τείχος της Μονής αναβλύζει πηγή με άφθονο δροσερό νερό, ενώ από την ρεματιά με την αδιαπέραστη βλάστηση και τα αιωνόβια δένδρα, φθάνει το γλυκόηχο κελάηδημα των πουλιών, ως ισοκράτημα των δοξαστικών ύμνων, που αιώνες τώρα αναπέμπουν προς τον Τριαδικό Θεό γενεές και γενεές μοναχών και μοναζουσών, καθαγιάζοντας και λαμπρύνοντας τον χώρο.
Όλη η περιοχή αποπνέει ένα άρωμα αγιότητος, «οσμήν ευωδίας πνευματικής», όπως ακριβώς μπορεί να το αισθανθεί κανείς και σε κάθε ορθόδοξο μοναστήρι του τόπου μας, εκεί όπου η ψυχή βρίσκει ανάπαυση και μυστική παρηγοριά…

Μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σαγματά, 11 Ιουλίου 2021

 

Η Μονή Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σαγματά είναι ανδρική ορθόδοξη χριστιανική μονή στην περιοχή της Βοιωτίας. Βρίσκεται ανατολικά της Θήβας στις πλαγιές του Υπάτιου όρους, χτισμένη στην άκρη μίας απότομης χαράδρας. Από το σημείο που είναι χτισμένη διαθέτει πανοραμική θέα προς τον κάμπο της Θήβας. Η μονή προσεγγίζεται με μη ασφαλτοστρωμένο δρόμο που περνάει από το χωριό Ύπατο.Το όνομά της σημαίνει σαμάρι και πιθανόν πήρε την ονομασία της από το βουνό στο οποίο είναι χτισμένη και θυμίζει σαμάρι ή γιατί κατά το παρελθόν υπήρχε στο μοναστήρι καλόγερος κατασκευαστής σαμαριών.

Είναι αφιερωμένη στον Όσιο Κλήμη τον Αθηναίο, ο οποίος υπήρξε ο κτήτορας της μονής κατά τον 12ο αι. και η μνήμη του τιμάται στις 26 Ιανουαρίου και την 1η Μαΐου. Η μονή χτίστηκε πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού αφιερωμένου στον Ύπατο Δία, δομικά υλικά από τον οποίο και χρησιμοποιήθηκαν στην ανέγερσή της. Χορηγός της μονής υπήρξε ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α΄ Κομνηνός, ο οποίος της έδωσε πλούσια δώρα και ιδιαίτερα προνόμια. Κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής λεηλατήθηκε και ακολούθως παρήκμασε. Από τη δεκαετία του 1970 άρχισαν εργασίες αναστήλωσης.

Ένας ιδιαίτερος χώρος εντός του μοναστηριού είναι αφιερωμένος στον Άγιο Λουκά της Συμφερουπόλεως - Κριμαίας (1877-1961) και εκτίθενται προσωπικά του αντικείμενα και εικόνες του.

Στη μονή Σαγματά υπήρξε ηγούμενος (1971-1977) ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Μονή Οσίου Δαυίδ Γέροντος Εύβοιας

 Η Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ του Γέροντος βρίσκεται στη βόρεια Εύβοια, στον δήμο Μαντουδίου - Λίμνης - Αγίας Άννας. Απέχει 16 χιλιόμετρα από τις Ροβιές και 22 χιλιόμετρα από τη Λίμνη. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 502 μέτρων, στις πλαγιές του όρους Καβαλάρης, ανάμεσα στα χωριά Δρυμώνα και Καλαμούδι. Είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Είναι ανδρική και γιορτάζει στις 6 Αυγούστου, τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, καθώς και την 1η Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του Οσίου Δαυίδ.

Ιστορία

Η ίδρυση και ανέγερση της Μονής, περίπου το 1540, οφείλεται στον Όσιο Δαυίδ. Στο σημείο προϋπήρχαν τα ερείπια παλαιότερου ναού ο οποίος πιθανώς καταστράφηκε από τους Τούρκους μετά την κατάληψη της Εύβοιας το 1470. Σύντομα η Μονή απέκτησε μεγάλη φήμη και προνόμια και σε έγγραφο του 1638 αναφέρεται ως πατριαρχική και σταυροπηγιακή. Στην επανάσταση του 1821 είχε σημαντική δράση και καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους το 1824. Η νέα ανοικοδόμηση έγινε το 1877.

Σε απόσταση χιλιομέτρου βορείως της Μονής βρίσκεται το «Αγιονέρι». Κατά την παράδοση, ο Όσιος Δαυΐδ χτύπησε με το ραβδί του το βράχο και ανέβλησε καλό, άφθονο και ιαματικό νερό. Ακόμη, σε απόσταση 20 λεπτών με τα πόδια στα νότια της Μονής, υπάρχει το «Ασκητήριο» του Οσίου Δαυΐδ, ένα μικρό σπήλαιο σε βράχο, με το παρεκκλήσιο του Αγ. Χαραλάμπους.

Μεγάλη ανάπτυξη γνώρισε η Μονή στα χρόνια της Ηγουμενίας του μακαριστού Αρχιμ. Ιακώβου Τσαλίκη (1975-1991). Κατετάγη επίσημα στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας την 27η Νοεμβρίου 2017 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Wikimedia | © OpenStreetMap

Αρχιτεκτονική

Το συγκρότημα της Μονής είναι τετράπλευρο και σχηματίζεται από πτέρυγες κελιών και βοηθητικών χώρων. Στο κέντρο του βρίσκεται το καθολικό, που είναι ναός σταυρεπίστεγος με τρούλο, χωρίς εσωτερικές αγιογραφίες. Τριγύρω και έξω από τη Μονή υπάρχουν ακόμη μικροί ναοί αφιερωμένοι σε διάφορους αγίους. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το παρεκκλήσι των Αγίων Αναργύρων στη νοτιοανατολική πτέρυγα της μονής, που είναι υπόγειο, λαξευμένο στον βράχο, και διακοσμείται με τοιχογραφίες του 18ου αιώνα.

Κειμήλια

Στο καθολικό της Μονής φυλάσσονται σε καλλίτεχνη λειψανοθήκη τα οστά του οσίου Δαυίδ του Γέροντος, καθώς το θυμιατό και το πετραχήλι του Αγίου, ρωσικής προέλευσης. Σώζεται επίσης χειρόγραφο δανειστήριο του Αγγελή Γοβιού, ο οποίος ερχόμενος από το Πήλιο επισκεύθηκε τη Μονή και δανείσθηκε 1.000 γρόσια για τις ανάγκες του αγώνα. Στο δανειστήριο αυτό ο Ευβοέας στρατηγός ευχαριστεί τους Πατέρες της Μονής αλλά και τους κατοίκους για τη συμβολή τους στον αγώνα για την ελευθερία.

Μοναστική δύναμη

Η μοναστική δύναμη της Μονής είναι σήμερα 13 άτομα.